Σε μια καταπράσινη περιοχή, νοτιοδυτικά της κοινότητας Καλλέπειας υπάρχει ένα απομονωμένο, λιτό ξωκλήσι το οποίο είναι αφιερωμένο στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη.
Η ιδιαιτερότητα του μικρού αυτού ησυχαστηρίου έγκειται στο γεγονός ότι είναι χτισμένο δίπλα από υπόγεια στοά, η είσοδος της οποίας βρίσκεται μέσα στο μικρό αυτό ναό.
Η υπόγεια στοά είναι εντυπωσιακή και κοσμείται από θαυμαστούς σταλαγμίτες και σταλακτίτες από τους οποίους αναβλύζει αγίασμα το οποίο παίρνουν ως ευλογία οι πιστοί.
Οι πανέμορφοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες δημιουργήθηκαν στη διάρκεια εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων μετατρέποντας την υπόγεια στοά σε ναό της ίδιας της φύσης.
Ο πλούσιος διάκοσμος με την ποικιλία των σταλακτιτικών σχηματισμών δημιουργεί μια υποβλητική ατμόσφαιρα προκαλώντας στους επισκέπτες δέος και θαυμασμό.
Στο σημείο μάλιστα όπου αναβλύζει το αγίασμα οι κάτοικοι της Καλλέπειας διατηρούν εικονίσματα, καντηλάκια, κομποσχοίνια και τάματα.
Η στοά έχει στενό διάδρομο με μήκος που δεν ξεπερνά τα 70 μέτρα και πλάτος περίπου δυο μέτρων.
Το ξωκλήσι, είναι ανοικτό για τους προσκυνητές, οι οποίοι αφού ανάψουν ένα κερί στη μνήμη των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ακολούθως μπορούν να εισέλθουν στην υπόγεια στοά και γονατιστοί να την διασχίσουν.
Αδιαμφισβητητα, το ξωκλήσι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, αποτελεί πόλο θρησκευτικής έλξης για τους πιστούς καθώς δέχεται σχεδόν καθημερινά επισκέπτες απ’ ολόκληρη την Κύπρο.
Το θαύμα της Αγίας Ελένης
Το ξωκλήσι, χτίστηκε το 1995 από το ζεύγος Άννα και Βάσο Δημητρίου ύστερα από την περιπέτεια που είχε με την υγεία της η Άννα Δημητρίου.
Το 1970, η Άννα Δημητρίου διαγνώστηκε με καρκίνο και νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Λευκωσίας όπου είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Λόγω ακατάσχετης αιμορραγίας, οι γιατροί της έδιναν δύο μήνες ζωής.
Όμως, η πίστη της ότι θα νικήσει την μάχη για τη ζωή ήταν δυνατή και ακράδαντη πάρα το γεγονός ότι οι γιατροί δεν της έδιναν καμία ελπίδα.
Ένα βράδυ οραματίστηκε την Αγία Ελένη η οποία, όπως αναφέρει η εγγονή της στο μικρό εγχειρίδιο “Ξωκλήσι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης-Αγίασμα “, της έδωσε δύναμη λέγοντας της πως θα καταφέρει να ζήσει.
Ύστερα από αυτό το περιστατικό, οι γιατροί όταν την εξέτασαν διαπίστωσαν πως ήταν απόλυτα υγιής και την ενημέρωσαν πως θα μπορούσε να επιστρέψει στο σπίτι της.
Επιστρέφοντας στο σπίτι της, η Άννα Δημητρίου επιθυμούσε να επισκεφθεί το σπήλαιο με το αγίασμα για να προσκυνήσει και να προσευχηθεί όπως έκανε όταν ήταν μικρή.
Όμως, η πρόσβαση δεν ήταν εφικτή καθώς λόγω κατολισθήσεων η είσοδος έκλεισε.
Αυτός ήταν και ο λόγος όπου η Άννα Δημητρίου αποφάσισε να ανοίξει την είσοδο του σπηλαίου. Παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε μέχρι να υλοποιήσει τον σκοπό της, ωστόσο με την δύναμη της πίστης και της θέλησης που την χαρακτήριζαν, όπως αναφέρει η εγγονή της Χριστίνα Δημητρίου, τα κατάφερε.
Προχώρησε αρχικά στην αγορά του τεμαχίου και το 1995 άρχισε την κατασκευή του ναού με προσωπικά της έξοδα.
Το ξωκλήσι, αποτελείται από μικρό ιερό και εικονοστάσι. Στο οποίο οι πιστοί προσέρχονται με ευλάβεια για προσκύνημα.
Με δυνατή πίστη, επιμονή και υπομονή η Άννα Δημητρίου τα κατάφερε και σήμερα το ξωκλήσι δέχεται σχεδόν καθημερινά επισκέπτες απ’ολόκληρη την Κύπρο.