Το φαράγγι των Πηγών

Μπορείς ακόμα να ανακαλύψεις κρυμμένα μυστικά στην Επαρχία Πάφου? Κι όμως… υπάρχει μια κοινότητα που περιμένει να ξεδιπλώσει τις ομορφιές της! Αλλά δεν φωνάζει ούτε διεκδικεί δάφνες υπερπροβολής. Διατηρεί το μέτρο και την απλότητα και προσφέρει τα δώρα της σε όσους αφιερώσουν εκεί το χρόνο τους.

Η μικρή και γραφική κοινότητα της Κρήτου Τέρρα, μας περίμενε με πολλές όμορφες εκπλήξεις που ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν είχα φανταστεί! Σε αυτή τη γωνιά της Κύπρου, η οποία αγκαλιάζεται από ψηλές βουνοκορφές, το σκηνικό είναι καταπράσινο, καταπληκτικό και ειδυλλιακό.

Κάνοντας μια βόλτα στο χωριό, δεν θα συναντήσετε κανένα άνυδρο τοπίο. Αλλά εύφορες κοιλάδες με οπορωφόρα δέντρα και πλούσια άγρια βλάστηση. Κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.. καθώς από τα σπλάχνα αυτής της γης αναβλύζουν πηγές από τα βάθη των αιώνων. Από τις πηγές αυτές, σχηματίζονται δυο ποταμοί, ο Κρεμιώτης και ο Μυλάρης, οι οποίοι διασχίζουν την κοινότητα και χαρίζουν εικόνες αλλά και περιβάλλον διαφορετικό από τις υπόλοιπες κοινότητες της Επαρχίας Πάφου, δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον και γοητευτικό σκηνικό. Η Κρήτου Τέρρα, αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια σε προορισμό και των τουριστών που ψάχνουν κάτι περισσότερο από τον ήλιο και τη θάλασσα.

Το μονοπάτι των πηγών

Καλά κρυμμένο, στην ανατολική πλευρά της κοινότητας Κρήτου Τέρρα, βρίσκεται ένα μοναδικό φυσικού κάλλους τοπίο για τους λάτρεις της εξερεύνησης και της πεζοπορίας. Ένας κόσμος παρθένος, μαγικός και παραμυθένιος ο οποίος παρέμεινε απροσπέλαστος και ανεξερεύνητος για πάρα πολλά χρονιά.

Το Myjourney.world, εξερεύνησε την περιοχή και με πλούσιο φωτογραφικό υλικό την αποκαλύπτει, για πρώτη φορά, σε όλους εσάς που έχετε αγκαλιάσει αυτή τη σελίδα και την ακολουθείτε με πολλή αγάπη! Πρόκειται για τοποθεσία που δεν υπάρχει σε κανέναν άλλο ταξιδιωτικό οδηγό, ούτε καν στον τουριστικό χάρτη της χώρας μας.

Σε αυτόν τον ευλογημένο και προικισμένο τόπο αντίκρισα ομορφιά που δεν φανταζόμουν ότι υπήρχε! Φτάνοντας στην είσοδο του φαραγγιού και περπατώντας για μερικά λεπτά, η πρώτη εικόνα που θαυμάσαμε και έγινε «κορνίζα» στο μυαλό μου ήταν η θέα ενός μικρού αλλά πανέμορφου καταρράκτη, ανάμεσα στους επιβλητικούς βράχους, ο οποίος σχημάτιζε μια μικρή λιμνούλα με πεντακάθαρα, κρυστάλλινα νερά. Η πραγματική μαγεία, όμως, βρίσκεται στην απόχρωση τους, η οποία όπως διαπιστώσαμε και σε άλλα σημεία, θύμιζε την κινηματογραφική γαλάζια λίμνη! Αυτό το εξωτικό σμαραγδένιο χρώμα, το οποίο αυτή την εποχή, αναδεικνύεται ακόμα πιο εντυπωσιακό λόγω  της πλούσιας βλάστησης και των φύλλων των δέντρων που στρώνουν χρυσοκόκκινο χαλί.

Και εκεί που όλα φάνταζαν αδύνατα στο να προχωρήσουμε… προσπαθήσαμε. Σκαρφαλώσαμε με προσοχή στους γλιστερούς βράχους και ύστερα από δυο – τρεις αποτυχημένες προσπάθειες με βουτιές στη λίμνη καταφέραμε να περάσουμε στο επόμενο επίπεδο! Άλλωστε, δεν υπάρχει τίποτε που δεν γίνεται, γι’ αυτόν που θέλει να προσπαθήσει. Στο πέρασμα του ποταμού, δημιουργούνται καταρράκτες και καταπληκτικές λιμνούλες που σε προκαλούν να κολυμπήσεις. Σύμφωνα με τους ντόπιους, τα νερά είναι κρύα χειμώνα- καλοκαίρι και όποιος κολυμπά εκεί δύσκολο να αρρωστήσει.

Το επιβλητικό τοπίο φαντάζει εξωπραγματικό λες και είναι βγαλμένο από το απόλυτο μαγικό αφήγημα ενώ η απόκοσμη ατμόσφαιρα προκαλεί δέος. Δέος για το μεγαλείο και τη δύναμη της φύσης!

Κι ενώ ο φόβος ήταν κυρίαρχος λόγω του δύσβατου της περιοχής, των υψομετρικών διαφορών του εδάφους και των  ολισθηρών βράχων εντούτοις το εμπόδιο αυτό ξεπεράστηκε. Η αντιμετώπιση του φόβου, λειτούργησε ως ένεση αυτοπεποίθησης που είχε ως αποτέλεσμα να συνεχίσουμε την όμορφη εμπειρία της ποταμοδιάβασης. Προχωρώντας παραπέρα, ανάμεσα στη σχισμή των πανύψηλων τοιχωμάτων των βράχων και την οργιώδη βλάστηση, γνώρισα μια άλλη όψη της κοινότητας Κρήτου Τέρρα που δεν ήξερα ότι υπάρχει.

Ένας εξαίρετης ομορφιάς καταρράκτης, ύψους περίπου πέντε μέτρων, περιτριγυρισμένος από βράχια, ξεπρόβαλε μπροστά μας  προκαλώντας μας να κάνουμε βουτιά στα πεντακάθαρα και παγωμένα νερά. Στο σημείο που πέφτει ο καταρράκτης, το ορμητικά τρεχούμενο νερό δίνει την αίσθηση του μασάζ στο «τζακούζι» που τόσο περίτεχνα έφτιαξε η φύση!

Καθισμένη για αρκετή ώρα να θαυμάζω αυτό το υπέροχο φυσικό δημιούργημα, δεν υπήρχε παρελθόν και μέλλον παρά μόνο το τώρα, η στιγμή. Μια στιγμή που με έκανε να αντιληφθώ την ταπεινότητα της ύπαρξης μου και τη σύνδεση μου με κάτι ανώτερο από εμάς! Και πως… εάν ο παράδεισος ήταν στην γη…θα ήταν εδώ!

Τι αναφέρει ο μύθος?

Η συγκεκριμένη τοποθεσία συνδέεται με μύθους, θρύλους και παραδόσεις. Σύμφωνα με την κυπριακή μυθολογία, η δημιουργία του ποταμού οφείλεται στο Διγενή Ακρίτα, τον σημαντικότερο μυθικό ήρωα της κυπριακής παράδοσης. Η παράδοση αναφέρει, πως ο Διγενής ερωτεύτηκε την Αγία Αικατερίνη, η οποία έκανε ασκητική ζωή στο μοναστήρι που ήταν χτισμένο στην τοποθεσία «Φυτεύκια» της κοινότητας Κρήτου Τέρρα. Λέγεται πως της ζήτησε να την παντρευτεί και αυτή για να αποδεχθεί  την πρόταση γάμου από τον Διγενή του ζήτησε όπως φέρει νερό από την τοποθεσία που βρίσκεται το φαράγγι στην περιοχή του Μοναστηριού.

Ο Διγενής, ο οποίος περιγράφεται μεγαλόσωμος και δυνατός, για να ικανοποιήσει το αίτημα της και να κάνει γυναίκα του την Αγία Αικατερίνη, άρχισε να δημιουργεί αυλάκια με νερό σε κάθε του βηματισμό. Ξεκινώντας από την τοποθεσία του φαραγγιού έφτασε μέχρι την περιοχή «Πουζιάρη» όπου σήμερα είναι χτισμένη η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης. Αφού ο Διγενής έκανε αυτό που του ζήτησε η Αγία Αικατερίνη, αυτή εγκατέλειψε τελικά το χωριό από την θαλάσσια περιοχή του Λατσιού για να συνεχίσει το μοναχικό της βίο.

Κρήτου Τέρρα, γη προικισμένη…

Αυτό το μικρό χωριό των 80 μόλις κατοίκων, κρύβει κι άλλες πολλές και αμέτρητες φυσικές ομορφιές και ιστορικά μνημεία. Πέραν από τα μονοπάτια που μαγνητίζουν το ενδιαφέρον πεζοπόρων και φωτογράφων η κοινότητα της Κρήτου Τέρρα διαθέτει διάσπαρτα εκκλησιαστικά μνημεία όπως το ξωκλήσι της Αγίας Αικατερίνης, της Αγίας Παρασκευής, του Προφήτη Ηλία και του Αγίου Ευσεβίου, κατάλοιπα αρχαίων ναών, λαξευτούς τάφους ενώ ταυτόχρονα αποτελεί τη δεύτερη κοινότητα παγκυπρίως, μετά την κατεχόμενη Κυθρέα, με τους περισσότερους νερόμυλους. Επίσης, από το 1878 μέχρι το 1909, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, στην κοινότητα λειτούργησε και το πρώτο καζίνο της Κύπρου τόσο για την οικονομική ελίτ της χώρας αλλά και της Μέσης Ανατολής!