Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι η Κύπρος, αυτή η μικρή κουκκίδα στη Μεσόγεio, είναι γεμάτη από φυσικές ομορφιές. Από την πρωτεύουσα Λευκωσία μέχρι την Πάφο και από την Αγία Νάπα και τη Λάρνακα μέχρι το ψηλότερο σημείο της οροσειράς του Τροόδους, κάθε πόλη και κάθε χωριό κρύβουν εκπληκτικά τοπία και αξιοθέατα ανυπολόγιστης οικολογικής και πολιτιστικής αξίας.
Αυτή τη γη… όσο την ανακαλύπτεις και την εξερευνάς άλλο τόσο την αγαπάς και την εκτιμάς καθώς δεν πρόκειται ποτέ ούτε να σε προδώσει, ούτε να σε απογοητεύσει παρά μόνο να σε εκπλήξει ευχάριστα όπου κι αν επιλέξεις να πας.
Πριν από μερικές μέρες το Myjourney.world βρέθηκε σε ακόμη ένα «κρυφό επίγειο παράδεισο» της κυπριακής φύσης. Σε μια τοποθεσία μοναδικού φυσικού κάλλους για τους λάτρεις της εξερεύνησης και της πεζοπορίας.
Το σκηνικό είναι του ονείρου…!Η άγρια βλάστηση, τα φύλλα των δέντρων ριγμένα στο έδαφος, ο υπέροχος ήχος του τρεχούμενου νερού του ρυακιού, οι λίμνες με τα πεντακάθαρα τιρκουαζ νερά που σχηματίζονται από καταρράκτες, δημιουργούν ένα ασυγκράτητο αίσθημα ευφορίας.
Από την τοποθεσία, που έμοιαζε να βγήκε από σελίδες παραμυθιού απουσίαζαν μόνο οι νεράιδες και τα ξωτικά. Πρόκειται για μια από τις πιο εντυπωσιακές φυσικές δημιουργίες της κυπριακής υπαίθρου όπου οι πανέμορφες φυσικές πισίνες οι οποίες δημιουργούνται από μικρούς και μεγαλύτερους καταρράκτες, οι επιβλητικοί σκαλισμένοι βράχοι σε ορισμένα σημεία, τα φυσικά γεφύρια και το εκπληκτικό, καταπράσινο σκηνικό δημιουργούν ένα θέαμα μοναδικό και παραδεισένιο.
Μέσα στην άγρια και πυκνή βλάστηση του απόκρημνου φαραγγιού, ένας άλλος μικρός κυκλικός καταρράκτης ο οποίος καταλήγει σε σπηλιά με πανέμορφους σταλακτίτες και σταλαγμίτες δημιουργώντας μάλιστα μια πανέμορφη λίμνη με πεντακάθαρα τιρκουάζ νερά σε καθηλώνει με το ασύγκριτης ομορφιάς θέαμα. Στην άκρη του κυκλικού βράχου όπου δεν βρέχεται από το νερό του καταρράκτη υπάρχει ένα λείο βραχάκι, που μοιάζει με πολυθρόνα. Ένα φυσικό παγκάκι! Ένα σημείο της διαδρομής στο οποίο δεν υπάρχει ούτε τόπος, ούτε χρόνος παρά μόνο η τελειότητα!
Ο σπουδαίος και αξέχαστος Δάντης είχε γράψει κάποτε ότι η φύση είναι η τέχνη του Θεού! Τι όμορφη κουβέντα! Για μένα η φύση είναι το βιβλίο του Θεού που έστειλε για τον άνθρωπο. Παρατήρησε την προσεκτικά… Η φύση μας περιμένει. Δεν μας κρίνει. Μας δέχεται στην αγκαλιά της με στοργή και αγάπη και έτσι θα πρέπει να της συμπεριφερόμαστε και εμείς. Με αγάπη, αγάπη, αγάπη και σεβασμό. Σπουδαίο μάθημα … η φύση!!!
Υ.Γ. Για ευνόητους λόγους και ύστερα από παράκληση της τοπικής αρχής , δεν θα αποκαλύψω την ονομασία της περιοχής.
