Το μυστηριώδες υπόγειο τούνελ της Επαρχίας Πάφου

“Η αλήθεια της φύσης κρύβεται σε συγκεκριμένα σπήλαια και βαθιές στοές”, έγραψε κάποτε ο Δημόκριτος. Πόσο δίκιο έχει…!

Όσο όμορφος είναι ο κόσμος πάνω από την επιφάνεια της γης, με τα εκπληκτικά τοπία, τον ήλιο που λάμπει, τον γαλάζιο ουρανό, την φύση με τα λουλούδια, τα δέντρα, τα πουλιά που κελαηδάνε, την θάλασσα και τους υδάτινους δρόμους των ποταμών, άλλο τόσο εκπληκτικός είναι και ο υπόγειος κόσμος…ο γεμάτος γοητεία και μυστήριο!

Η σκοτεινή πύλη που οδηγεί στο άγνωστο

Στα έγκατα της Παφίτικης γης, στην τοποθεσία “Βουνάρι”, ανάμεσα στις κοινότητες Γιόλου και Δρύμου, υπάρχει ένα σκοτεινό υπόγειο τουνελ, το οποίο παρέμεινε ανεξερεύνητο από τους σύγχρονους ανθρώπους και άγνωστο ακόμη και στους πλείστους κατοίκους των δύο κοινοτήτων.

Ένα εντελώς άθικτο υπόγειο τούνελ το οποίο δεν είναι καταγεγραμμένο σε κανέναν τοπογραφικό χάρτη και σε κανένα αρχείο του Τμήματος Αρχαιοτήτων ή του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης.

Μια μυστήρια πύλη, στη βάση ψηλής βουνοπλαγιάς που οδηγεί στο άγνωστο. Μια μαύρη τρύπα, σ’ ένα πανέμορφο φυσικό σκηνικό, γεμάτο φως και χρώματα, που οδηγεί στο σκοτάδι!

Σε αυτό το υπόγειο ταξίδι, το Myjourney, σας αποκαλύπτει έναν υπέροχο και αθέατο κόσμο! Και ρίχνει φως σε μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας της Κύπρου και δη των κοινοτήτων Γιόλου και Δρύμου.

Τεχνητό θαύμα ή πραγματικό μνημείο της ίδιας της φύσης;

Τεχνητό θαύμα ή αξιοθαύμαστο και περίτεχνο έργο της ίδιας της φύσης; Άυτό ήταν το βασικό ερώτημα μόλις αντίκρυσα την είσοδο του σπηλαίου με διάμετρο ενάμιση περίπου μέτρων.

Την σκοτεινή αυτή στοά καλύπτει πέπλο μυστηρίου καθώς δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία τα οποία να ξεκαθαρίζουν εαν πρόκειται για ανθρώπινο επίτευγμα ή έργο της φύσης. Επίσης, δεν υπάρχει καμία ιστορική πηγή στην οποίαν να γίνεται αναφορά σχετικά με τη χρήση είτε ως υδραγωγείο (λαγούμι) είτε ως καταφύγιο των κατοίκων από επιδρομείς. Άγνωστο εξάλλου παραμένει το μήκος της στοάς και το τι μπορεί να υπάρχει στο άλλο σημείο με το οποίο συνδέεται. Επιπλέον, δεν έχει διευκρινιστεί εαν το πέρασμα που έχουμε εντοπίσει είναι η είσοδος ή έξοδος.

Πάντως εαν πρόκειται για τεχνητό έργο, εντυπωσιάζει με την αρτιότητα του σχεδιασμού και της εκτέλεσης του και αποτελεί, θα μπορούσαμε να πούμε, ένα σπουδαίο μνημείο της ανθρώπινης και κατασκευαστικής ικανότητας.

Εαν όμως αποτελεί δημιούργημα της φύσης, τότε έχουμε ένα αξιοθαύμαστο έργο με αρχιτέκτονα το νερό του υπόγειου ρυακιού που ρέει σε αυτό και σαν αθέατος καλλιτέχνης διεισδύει στα πετρωματα, τα διαβρώνει στολίζοντας τα σκοτεινά σπλάχνα της γης.

Ο Ανώτερος Γεωλογικός λειτουργός του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης Ευθύμιος Τσιολάκης ανέφερε στο Myjourney πως το ευθυτενές τμήμα με το πυργοειδές σχήμα ομοιάζει με λαγούμι. Ενώ, το βαθύτερο τμήμα με ακανόνιστο σχήμα είναι φυσικό έγκοιλο το οποίο, είπε, δημιουργήθηκε από την διάλυση των γύψων του Σχηματισμού της Καλαβασού από την δράση του νερού που διαπέρασε μέσω ρωγμών μέσα στο πέτρωμα. Για τη συγκεκριμένη στοά αναμένεται να δοθούν στοιχεία και από το Τμήμα Αρχαιοτήτων.

Το υπόγειο ταξίδι

Μπροστά στη θέα της πύλης για τον υπόγειο κόσμο, η περιέργεια και ο ενθουσιασμός για το τι μπορεί να κρύβεται μέσα στο κρυφό, υγρό, σιωπηλό και σκοτεινό τούνελ, άρχισαν να φουντώνουν παραμερίζοντας κάθε φόβο προς το άγνωστο και το αναπάντεχο.

Φωτο Κώστας Παπασάββας
Φωτο Κώστας Παπασάββας
Φώτο Κώστας Παπασάββας
Φωτο Κώστας Παπασάββας
Φωτο Κώστας Παπασάββας
Φώτο Κώστας Παπασάββας
Φώτο Κώστας Παπασάββας

Αφήνοντας το πολύχρωμο, φωτεινό και όμορφο τοπίο… βυθιστήκαμε στο απόλυτο σκοτάδι. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα πως εισήλθα σ’ έναν άλλο κόσμο, σε μια άλλη πραγματικότητα, σ’ έναν άλλον χρόνο και κλίμα, σε μια άλλη ατμόσφαιρα, σ’ ένα άλλο επίπεδο ζωής και σε μία άλλη συνείδηση.

Αφού καταφέραμε να διανύσουμε απόσταση περίπου 300 μέτρων αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε καθώς το πέρασμα στένευε επικίνδυνα ενώ σε κάποια σημεία είχαν υποχωρήσει τα πετρώματα.

Μόλις πλησιάσαμε στην έξοδο, το άνοιγμα ήταν φωτεινό! Ο πραγματικός κόσμος μας καλοσώρισε με μια ανεπανάληπτη και αξέχαστη αίσθηση την οποίαν θα θυμάμαι για πάντα.

Και βλέποντας ξανά το φως του ήλιου και τα υπέροχα χρώματα της φύσης… συνειδητοποιείς πως αυτός είναι ο κόσμος στον οποίον ανήκεις!!!

Σημείωση:

Αφορμή για να επισκεφθώ αυτό το εντυπωσιακό και γεμάτο μυστήριο τούνελ ήταν ο καλός φίλος Κώστας Παπασάββας τον οποίον ευχαριστώ που με χαρά το μοιράστηκε μαζί μας!

Θερμές ευχαριστίες στον κοινοτάρχη Δρύμους Σωκράτη Σωκράτους και στην γραμματέα του κοινοτικού συμβουλίου Γιόλους Σίλβια Αντωνίου για την βοήθεια τους και την άψογη φιλοξενία.

Μεγάλο ευχαριστώ και στον καλό φίλο Άλεξ Ρουσσουνής ο οποίος ως πιο έμπειρος και εξικοιωμένος με τα υπόγεια σπήλαια και στοές μας ενθάρρυνε να τολμήσουμε και να γνωρισούμε αυτόν τον αθέατο κόσμο!

Το τούνελ, δεν είναι επισκέψιμο. Δεν συστήνεται για άτομα που έχουν κλειστοφοβία ή άλλα αναπνευστικά προβλήματα. Αναγκαίος ο απαραίτητος εξοπλισμός.