Στη μικρή και γραφική κοινότητα της Κινούσας , η οποία απέχει 47 χιλιόμετρα από την Πάφο και 12 χιλιόμετρα από την Πόλη Χρυσοχούς , ένα διαμάντι κρύβεται στο φυσικό τοπίο της περιοχής και σε καλεί να το ανακαλύψεις. Για να θαυμάσεις από κοντά την πανέμορφη λίμνη η οποία έχει δημιουργηθεί μετά την εγκατάλειψη των δυο μεταλλείων που λειτουργούσαν στην περιοχή .
Η λίμνη , περιτριγυρισμένη από πανέμορφα και ψηλά πεύκα , βρίσκεται στην γνωστή , για τους κατοίκους της Κινούσας , δασική περιοχή Βούππος. Είναι έκτασης 500 περίπου τετραγωνικών μέτρων με τη στάθμη των νερών της να αγγίζει τα 45 περίπου μέτρα βάθος .
Η ομορφιά του τοπίου είναι μαγευτική και σίγουρα θα σε εντυπωσιάσει. Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα αξιοθέατα τα οποία φιλοξενεί η κυπριακή ύπαιθρος , μια εναλλακτική τοποθεσία για σένα που επιθυμείς να εξορμήσεις με την παρέα σου σε κάποιο ασυνήθιστο μέρος , το οποίο λίγοι το έχουν επισκεφθεί και ελάχιστοι το γνωρίζουν.
Οι πορτοκαλοκίτρινες και κοκκινονοχάλκινες ζωηρές αποχρώσεις της λίμνης όπως επίσης και οι αποχρώσεις του ροζ και του μπλε δημιουργούν ένα ανεπανάληπτο και μοναδικό θέαμα !!! Ενώ … σαν ένα γιγάντιο κάτοπτρο πάνω στη γη, η λίμνη αντανακλά και αντικατοπτρίζει απόλυτα την πευκόφυτη περιοχή από την οποίαν τόσο υπέροχα περιβάλλεται και αγκαλιάζεται. Όπως ακριβώς και ο καθρέφτης της ζωής από τον οποίον αντανακλώνται όχι μόνο τα πιστεύω μας αλλά επίσης η συμπεριφορά και οι πράξεις μας.
Τα ξεχασμένα μεταλλεία της Κινούσας
Στην Κινούσα , η οποία ήταν πλούσια σε μεταλλεύματα χαλκού , χρυσού και σιδηροπυρίτη η ανθρώπινη δραστηριότητα εξόρυξης μεταλλευμάτων άρχισε πριν από 66 χρόνια , το 1952, με τη λειτουργία δυο μεταλλείων . Την εκμετάλλευση τους είχε η εταιρεία Cyprus Sulphur and Copper Corporation μέχρι το 1960 , οπότε και πέρασε στη φάση του κλεισίματος με την εξάντληση των οικονομικά εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων.
Το ένα λειτουργούσε ως μεταλλείο υπαίθριας εκμετάλλευσης θειούχων μεταλλευμάτων με προεξάρχοντα το σιδηροπυρίτη και το δεύτερο με γαλαρίες οι οποίες , σύμφωνα με τον πρόεδρο του κοινοτικού Συμβουλίου Σολωμό Μιχαήλ , διακλαδώνονται στα έγκατα της γης , καλύπτοντας έκταση αρκετών τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι άνθρωποι , οι οποίοι εργάζονταν στις γαλαρίες ή αλλιώς υπόγειες στοές , μας αναφέρει ο κ Μιχαήλ , αναζητούσαν χαλκοπυρίτη και χρυσό τονίζοντας πως οι συνθήκες ήταν αντίξοες και καθημερινά οι άνθρωποι έθεταν σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους προκειμένου να εξασφαλίσουν το μεροκάματο του τρόμου για να συντηρήσουν τις οικογένειες τους.
Όπως συνέβαινε σε όλα τα μεταλλεία που λειτουργούσαν εκείνα τα χρόνια στην Κύπρο, μας αναφέρει ο Σολωμός Μιχαήλ , έτσι και στα μεταλλεία της Κινούσας δούλευαν εκατοντάδες άνθρωποι προερχόμενοι από τον Πύργο , τον Πωμό , την Πόλη Χρυσοχους , το Προδρόμι , την Αργάκα ,το Στρουμπί και άλλες κοινότητες της γύρω περιοχής .
Τα απομεινάρια της γαλαρίας ξυπνούν τις μνήμες μιας άλλης εποχής
Σε όλη την έκταση που κάλυπτε το μεταλλείο κυριαρχεί σήμερα ένα ειδυλλιακό φυσικό τοπίο με εμφανή όμως τα απομεινάρια από τη δράση εκείνης της εποχής. Στο οδοιπορικό , που πραγματοποίησε το myjourney.world , πέραν από την ονειρική λίμνη επισκεφθήκαμε επίσης την είσοδο της γαλαρίας που ανακαλύφθηκε πριν από μερικούς μήνες από λειτουργούς του τμήματος Δασών και η οποία ήταν κρυμμένη για 30 και πλέον χρόνια στα έγκατα της γης.
Ο πρόεδρος του κοινοτικού Συμβουλίου Κινούσας , ανέφερε ότι η τεράστια υπόγεια στοά με τις διακλαδώσεις δεξία και αριστερά έχει μήκος 5 περίπου χιλιομέτρων και εκτείνεται σε εκατοντάδες μέτρα κάτω από όγκους των βουνών . Εντός της γαλαρίας υπάρχουν ράγες όπου οι εργάτες κυλούσαν τα βαγόνια και μετέφεραν το μετάλλευμα στις αβάτζιες όπου το άδειαζαν για να μεταφερθεί στη συνέχεια στο λιμάνι της Λίμνης για εξαγωγή.
Πλησίον της γαλαρίας βρίσκονται δυο αποθηκευτικοί χώροι όπου φυλάγονταν τα εκρηκτικά με τη βοήθεια των οποίων γίνονταν οι επιφανειακές εκμεταλλεύσεις σε σκληρά πετρώματα.
Σε πολύ κοντινή απόσταση από τη γαλαρία βρίσκεται επίσης ο «πνεύμονας» του μεταλλείου. Ο χώρος δηλαδή παραγωγής οξυγόνου που διοχετευόταν στην υπόγεια στοά . Σήμερα , υπάρχουν μόνο οι βάσεις στις οποίες ήταν τοποθετημένες οι πελώριες μηχανές που λειτουργούσαν όλο το 24ωρο με τροχαλίες . Παραπέρα , υπάρχει το σπιτάκι στο οποίο στεγάζονταν τα γραφεία του νυχτοφύλακα και των συντηρητών του μεταλλείου και από την άλλη πλευρά το ντεπόζιτο παραγωγής παγωμένου πόσιμου νερού .
Τα μεταλλεία αναμφίβολα αποτελούν σημαντικό μέρος της ιστορίας ενός τόπου. Επιπλέον όμως μπορούν να αποτελέσουν πόλο τουριστικής έλξης και να ταξιδέψουν τον επισκέπτη πίσω στον χρόνο.
Πως θα πάτε?
Από τον κυκλικό κόμβο Κονιών επιλέξτε την πορεία προς Πόλη Χρυσοχους και σε απόσταση 2 χιλιομέτρων θα εισέλθετε στον αυτοκινητόδρομο Πάφου- Μεσόγης – Πόλης Χρυσοχούς. Θα συναντήσετε διαδοχικά τα χωριά Τσάδα , Στρουμπί , Γιόλου και Γουδί. Αφού περάσετε τον αστυνομικό σταθμό Πόλεως Χρυσοχους , ακολούθως στρίβετε δεξιά προς Άγιο Ραφαήλ Παχυάμμου και Πύργο Τηλλυρίας. Σε απόσταση 5 περίπου χιλιομέτρων θα στρίψετε πάλι δεξιά για να πάρετε το δρόμο προς τις κοινότητες Μακούντα και Κινούσα . Θα προχωρήσετε όλο ευθεία σε ανηφορικό δρόμο ο οποίος θα σας οδηγήσει στην κεντρική πλατεία της Κινούσας. Στη συνέχεια ακολουθείστε τις πινακίδες προς Λυσό και σε απόσταση 700 μέτρων από την Κινούσα θα δείτε τη λίμνη στα αριστερά σας.
Διαβάστε επίσης για τη “μυστική” λίμνη του δάσους Πάφου.
*Απαγορεύεται η αντιγραφή , αναδημοσίευση και αναπαραγωγή του άρθρου χωρίς την γραπτή έγκριση της δημιουργού.