Η παραμυθένια λίμνη, η οποία έχει δημιουργηθεί στη μικρή και γραφική κοινότητα της Κινούσας, μετά την εγκατάλειψη των δυο μεταλλείων που λειτουργούσαν στην περιοχή, «μεταμορφώνει» τα νερά της ανάλογα με την εποχή.
Το φετινό ευοίωνο χειμώνα, λόγω της πολυομβρίας, η λίμνη η οποία συνηθίζει να μας χαρίζει, κυρίως το καλοκαίρι, ένα εντυπωσιακό θέαμα με τις χαλκοκόκκινες αποχρώσεις της, έχει μετατραπεί πλέον σε κιτρινοπράσινη λίμνη.
Ενώ την Άνοιξη τα νερά της λίμνης, που μοιάζουν με παλέτα ζωγραφικής, κυριαρχούν οι μπλε και οι ροζ αποχρώσεις. Από το Φθινόπωρο και ύστερα τα νερά αρχίζουν να πρασινίζουν και πάλι μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος των χρωμάτων.
Το έντονο πράσινο χρώμα οφείλεται στα πεύκα τα οποία την «αγκαλιάζουν» και που καθρεφτίζονται στη λίμνη ενώ το κίτρινο χρώμα στις όχθες της, το οποίο καθηλώνει και μαγνητίζει τα βλέμματα, οφείλεται στην οξείδωση ορυκτών που έχουν απομείνει κατά τη μεταλλευτική δραστηριότητα.
Αντικρίζοντας τη λίμνη από μακριά μοιάζει σαν ένα γιγάντιο κάτοπτρο πάνω στη γη , αντανακλώντας την πευκόφυτη περιοχή από την οποίαν τόσο υπέροχα περιβάλλεται και αγκαλιάζεται . Όπως ακριβώς και ο καθρέφτης της ζωής από τον οποίον αντανακλώνται όχι μόνο τα πιστεύω μας αλλά επίσης η συμπεριφορά και οι πράξεις μας.
Στην Κινούσα, η οποία ήταν πλούσια σε μεταλλεύματα χαλκού , χρυσού και σιδηροπυρίτη η ανθρώπινη δραστηριότητα εξόρυξης μεταλλευμάτων άρχισε πριν από 66 χρόνια , το 1952, με τη λειτουργία δυο μεταλλείων. Την εκμετάλλευση τους είχε η εταιρεία Cyprus Sulphur and Copper Corporation μέχρι το 1960 , οπότε και πέρασε στη φάση του κλεισίματος με την εξάντληση των οικονομικά εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων.
Το ένα λειτουργούσε ως μεταλλείο υπαίθριας εκμετάλλευσης θειούχων μεταλλευμάτων με προεξάρχοντα το σιδηροπυρίτη και το δεύτερο με γαλαρίες οι οποίες, διακλαδώνονται στα έγκατα της γης, καλύπτοντας έκταση αρκετών τετραγωνικών χιλιομέτρων .