Λατρεύω τις λιβελούλες και οτιδήποτε όμορφο κινείται!!! Ζουν σε υδροβιότοπους , ποτάμια , λίμνες και οπουδήποτε υπάρχει νερό. Οι υπέροχες αποχρώσεις του κάθε είδους μου δημιουργούν όμορφα συναισθήματα … χαράς , αισιοδοξίας και ευφορίας . Ενώ το ανάλαφρο και ιδιόμορφο πέταγμα της λιβελούλας , σαν να χορεύει στον αέρα, μου χαρίζει την αίσθηση της ελευθερίας , της αλλαγής και της ανανέωσης και με προκαλεί να το θαυμάζω και να το φωτογραφίζω.
Διαβάζοντας σχετικά για την υπέροχη λιβελούλα , έμαθα ότι από την εποχή του Μινωικού πολιτισμού , λατρεύτηκε ως σύμβολο αναγέννησης, μετασχηματισμού και προσαρμοστικότητας. Συναντάται επίσης σε πολλές άλλες αρχαίες παραδόσεις . Για τους Ιάπωνες , η λιβελούλα, είναι σύμβολο εσωτερικής δύναμης , κουράγιου και ευτυχίας και εμφανίζεται συχνά στα γράμματα και τις τέχνες και ιδίως στην ποίηση.
Η ζωή της λιβελούλας ενεργείται σε δύο υποστάσεις, στο νερό και τον αέρα. Ο βιολογικός της κύκλος αρχίζει την Άνοιξη, όταν το αρσενικό ζευγαρώνει το θηλυκό, πετώντας στον αέρα. Στη συνέχεια το θηλυκό αφήνει τα αυγά του πάνω σε επιπλέοντα φύλλα, όπου για πέντε περίπου εβδομάδες εκκολάπτονται, μέχρι να εμφανιστούν οι νύμφες της λιβελούλας οι οποίες στην συνέχεια θα μεταμορφωθούν από υδρόβιες, σε κανονικά έντομα.
Όσο ωριμάζει στην ηλικία αλλάζει χρώματα κι έτσι συμβολίζει τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε την αλλαγή. Το υπέροχο αυτό έντομο , δηλώνει προσαρμοστικότητα και ευελιξία. Συμβολίζει και στηρίζει τις νέες προοπτικές, τις νέες διαδρομές στη ζωή μας. Είναι το ταξίδι, η κίνηση και η μεταφορά από το ένα στάδιο στο άλλο.
Μας βοηθά να αλλάξουμε οπτική, αντιλήψεις, φιλοσοφία και προσέγγιση και μας δίνει τα φτερά του ώστε να ξεφύγουμε από το σκοτάδι της αμφιβολίας και της δυσπιστίας για να δούμε τις φωτεινές πλευρές της ζωής και να αναδείξουμε τον πραγματικό μας εαυτό.
