Σπίτια ερειπωμένα, εγκαταλελειμμένα, άλλα χωρίς στέγες, άλλα χωρίς παράθυρα και έπιπλα και άλλα ετοιμόρροπα με χορταριασμένες αυλές . Σπίτια… τα οποία άφησαν βιαστικά δεκάδες κάτοικοι του χωριού κατά την τουρκική εισβολή, τον μαύρο Ιουλη του 1974.
Ιστιντζιό… το χωριό φάντασμα ! Βρίσκεται 35 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Επαρχίας Πάφου και 3 περίπου χιλιόμετρα από το επίσης εγκατελειμμένο χωριό της Ευρέτου. Εδώ όπου η ανείπωτη τραγωδία του νησιού μας άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της. Εδώ όπου η ανάμνηση του οράματος για ένα καλύτερο μέλλον και ένα αισιόδοξο αύριο έχει στερέψει. Εδώ όπου τα σπίτια άδειασαν μέσα σε λίγες ώρες κρύβοντας τον αβάσταχτο πόνο, την πίκρα και την απόγνωση της κάθε οικογένειας.
Σκαρφαλωμένο σε μια μικρής έκτασης πλαγιά, με φόντο το δάσος του Σταυρού της Ψώκας, το Τ/κ χωριό Ιστιντζιό έχει τη “μυρωδιά” της εγκατάλειψης λόγω του πολέμου, της φθοράς, της καταστροφής και το «καταπλάκωμα» της μελαγχολίας ενώ πριν από μερικές δεκαετίες το χωριό έσφυζε από ζωή.
Στο μουντό και ανατριχιαστικό σκηνικό του χωριού Ιστιντζιό, το οποίο έχει αφεθεί στο έλεος του χρόνου και αναμένει την αναγέννηση του, ζωή και ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, αρμονικές και ειρηνικές, δίνει η εντυπωσιακή κληματαριά. Η οποία κυριολεκτικά αγκάλιασε το σπίτι των ιδιοκτήτων της και δεν λέει με τίποτα να το αφήσει.
Η κληματαριά, την οποίαν με μεγάλη επιμέλεια, αγάπη και φροντίδα κάποιος την φύτεψε για να απολαμβάνει τον ίσκιο της πρασίνισε την στέγη και τους εξωτερικούς τοίχους του σπιτιού προσφέροντας ένα υπέροχο θέαμα ανάμεσα στις πέτρες και τα χαλάσματα.
Μια κληματαριά η οποία μένει ακόμη ζωντανή!!! Και που ο ίσκιος της αντί να δροσίζει βαραίνει στον χρόνο …!!!
