Χτισμένο στις όχθες του ποταμού Σέτραχου, το εκπληκτικό χωριό Καλοπαναγιώτης, καταφέρνει να διατηρεί την γραφικότητα και την παραδοσιακή του ατμόσφαιρα ταξιδεύοντας τους επισκέπτες σε παλαιότερες εποχές.
Με τα πλακόστρωτα δρομάκια και την απίστευτη φυσική ομορφιά δικαίως χαρακτηρίζεται ως ένα από τα ωραιότερα ορεινά θέρετρα της Κύπρου. Βρίσκεται φωλιασμένο στην κοιλάδα Μαραθάσας, η οποία διοικητικά υπάγεται στην επαρχία Λευκωσίας και τα περισσότερα σπίτια του είναι σκαρφαλωμένα σε μια πλαγιά με υπέροχη θέα.
Φθάνοντας στο χωριό και αρχίζοντας την περιήγηση σου στα στενά σοκάκια της περιοχής ο ήχος του τρεχούμενου νερού από τον ποταμό αντηχεί στα αυτιά σου σαν μια γλυκιά φυσική μελωδία η οποία σε χαλαρώνει και σε ξεκουράζει. Επίσης μια βόλτα στα μονοπάτια της φύσης, δίπλα από τον ποταμό Σέτραχο, θα σε γαληνέψει και θα σε αναζωογονήσει. Μπορείς επίσης να απολαύσεις, εύγεστα φαγητά, παραδοσιακά γλυκά με μέλι και άλλα εδέσματα στα γραφικά εστιατόρια του χωριού.
Το χωριό απέχει 70 χιλιόμετρα από τη Λευκωσία και 50 χιλιόμετρα από τη Λεμεσό. Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει σημαντική ανάπτυξη με τη δημιουργία πολλών και ποιοτικών αγροτουριστικών καταλυμάτων, μπουτίκ ξενοδοχείων, εστιατορίων και χώρους εστίασης. Ο Καλοπαναγιώτης μαζί με την Κακοπετριά και τις Πλάτρες αποτελούν την τριάδα των πιο κοσμοπολίτικων ορεινών χωριών της Κύπρου.
Τι να δεις ?
Μοναστήρι Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή
Πρόκειται για ένα ιστορικό ανδρικό μοναστήρι, το οποίο η UNESCO έχει εντάξει στα μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Αποτελείται από τρεις εκκλησίες, του Αγίου Ηρακλειδίου, του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή και το εκκλησάκι των Λατίνων, όλα κάτω από την ίδια ξύλινη στέγη. Ο κεντρικός ναός του μοναστηριού χρονολογείται από τον 11ο αιώνα, ενώ ο ναός του Αγίου Ιωάννη από τον 12ο αιώνα.
Είναι από τα μέρη που αν δεν έχεις επισκεφτεί ήδη, πρέπει οπωσδήποτε να το προγραμματίσεις. Στο Εικονοφυλάκιο, που βρίσκεται στη νότια πλευρά του κτιρίου, φυλάσσονται εκκλησιαστικοί θησαυροί που έχουν διασωθεί από όλες τις εκκλησίες και τα ξωκλήσια του χωριού και έχουν τύχει επιμελούς συντήρησης.
Το Ενετικό Γεφύρι και ο νερόμυλος του Κύκκου
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό γεφύρι το οποίο ορθώνεται επιβλητικά, ανάμεσα στα πανύψηλα πλατάνια . Είναι κατασκευασμένο από παραδοσιακή πέτρα και παλαιότερα αποτελούσε τη μόνη οδό πρόσβασης από το χωριό στο μοναστήρι.
Το Κυπριακό Τμήμα Αρχαιοτήτων έχει ανακηρύξει τον νερόμυλο ως «μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς» και αποτελεί ένα επιβλητικό κτίσμα με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική της προ-βιομηχανικής περιόδου. Σε κοντινή απόσταση από το γεφύρι, σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, οι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας βάπτισαν Χριστιανό τον Άγιο Ηρακλείδιο.
Το γεφύρι της αγάπης
Πολύ κοντά από το ιστορικό Ενετικό γεφύρι , υπάρχει και το γεφύρι της αγάπης. Πρόκειται για ξύλινο γεφύρι το οποίο είναι πολύ γνωστό σε ερωτευμένα ζευγάρια τα οποία το επισκέπτονται είτε για να φωτογραφηθούν είτε για να ανταλλάξουν όρκους αγάπης στο ρομαντικό σκηνικό της τοποθεσίας.
Εκκλησία Παναγίας Θεοσκέπαστης
Το εξωκλήσι , το οποίο είναι αφιερωμένο στην Παναγία, βρίσκεται ανατολικά του Μοναστηριού του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή. Πρόκειται για κτίσμα του 12ου αιώνα και οικοδομήθηκε ταυτόχρονα με το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη.
Η τοποθεσία που είναι κτισμένος ο Ναός και τα κλαδιά του τεραστίων διαστάσεων Πρίνου, είναι στολισμένα με αφιερώματα πιστών. Η αρχιτεκτονική του που είναι μονόκλιτης βασιλικής με ανισομερή δίρριχτη, οξυκόρυφη και ξύλινη στέγη που φέρει κεραμίδια, την ίδια ώρα που εσωτερικά δυο μεγάλα τόξα διαμορφώνουν καμάρες που χωρίζουν το Ναό στα δύο, το κάνουν να μοιάζει σαν το πιο όμορφο εξωκλήσι του νησιού.
Το εκκλησάκι της Παναγίας στον Καλοπαναγιώτη ονομάστηκε «Παναγία Θεοσκέπαστη» από την περνιά που βρίσκεται στον περίβολο. Σύμφωνα με το θρύλο, όταν οι Τούρκοι λεηλάτησαν και κατέστρεψαν ολόκληρη την περιοχή της Μαραθάσας το 1571, τα γυναικόπαιδα είχαν καταφύγει στην εκκλησία για να σωθούν.
Όταν οι επιδρομείς επιχείρησαν να εισβάλουν, το θεόρατο δέντρο χαμήλωσε κι έκρυψε κάτω από το πλούσιο φύλλωμά του τον ιερό χώρο, σώζοντας από τη μανία των λεηλατητών όσους βρίσκονταν μέσα. Η ηλικία της περνιάς υπολογίζεται στα 700 χρόνια, έχει ύψος 17 μέτρα και περιφέρεια 3,65 μέτρα.
Το περίεργο στην περίπτωση αυτή είναι ότι η περνιά συναντάται συνήθως ως θάμνος, κι όμως στην περίπτωση αυτή διακρίνεται ένα πελώριο αιωνόβιο δέντρο.
Ιαματικές πηγές
Οι θειούχες πηγές του Καλοπαναγιώτη βρίσκονται στις όχθες του Σέτραχου ποταμού κοντα στο Ενετικό γεφύρι. Αυτές οι 11 πηγές κατά μήκος της κοίτης του ποταμού συνθέτουν ένα μοναδικό φαινόμενο, το οποιο δεν συναντάμε πουθενά αλλού στο νησί. Η περιοχή, ανήκε στο αρχαίο βασίλειο των Σόλων, την οποίαν χρησιμοποιούσαν οι βασιλείς ως θέρετρο ευεξίας που συνδύαζαν με τις εξορμήσεις τους για κυνήγι. Οι θεραπευτικές ιδιότητες των αλκαλικών νερών, όπως οι ευεργετικές επιδράσεις τους στις διαταραχές του πεπτικού συστήματος, στο δέρμα και στις ρευματικές παθήσεις, ήταν γνωστές από την αρχαιότητα.
Τα ιαματικά νερά δεν έχουν χρησιμοποιηθεί μόνο για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες αλλά και για άλλους σκοπούς. Στις πηγές αυτές για εκατοντάδες χρόνια οι κάτοικοι έπλεναν τα ρούχα τους χωρίς να χρειαζόνται απορρυπαντικό, λόγω της παρουσίας του θείου.