Ένα εξαιρετικό κόσμημα της χερσονήσου του Ακάμα, και σε μεγάλο βαθμό προσβάσιμο, είναι το φαράγγι του Άβακα. Το συναντά κανείς στο δυτικό άκρο της χερσονήσου του Ακάμα, περίπου 18 χιλιόμετρα από το κέντρο της Πάφου. Ο Άβακας, ένα από τα αριστουργήματα της φύσης, είναι από τα λίγα προσβάσιμα φαράγγια στην Κύπρο. Χαρακτηρίζεται πολύ εύστοχα ως παράδεισος για τους πεζοπόρους, προσφέροντας μια γραφική διαδρομή κατά μήκος του φαραγγιού, με εκπληκτικές θέες και πληθώρα τοπικής χλωρίδας και πανίδας.
Το φαράγγι, σκαλισμένο από ασβεστολιθικούς βράχους που υψώνονται μέχρι και τα 30 μέτρα, είναι ένας από τους αγαπημένους προορισμούς για τους πεζοπόρους και τους λάτρεις των υπαίθριων δραστηριοτήτων, και χαρακτηρίζεται από όμορφους βραχώδεις σχηματισμούς, άγρια ζωή και σπάνια φυτά.
Στο πρόσφατο παρελθόν και συγκεκριμένα τη δεκαετία του ’50, οι ντόπιοι αντλούσαν από την περιοχή πολύτιμους πόρους. Τον βαθύ συσχετισμό του φαραγγιού του Άβακα με την άγρια φύση και την παράδοση μαρτυρεί το όνομα του ποταμού που το διασχίζει , ο Αυγάς, από τον οποίο σύμφωνα με την επικρατούσα αντίληψη προκύπτει και η ονομασία «Άβακας» – από τη λέξη αβγό – το οποίο αποδίδεται στην ιδιότητά του ως ενός ιδανικού χώρου φωλεοποίησης για τα πουλιά . Η παρουσία περιστεριών στο φαράγγι αποτελεί μια από τις πιο γλαφυρές μνήμες και διατρέχει τις εξιστορήσεις των ντόπιων για το φαράγγι τού χθες.
Το φαράγγι ήταν ένας προορισμός μόνο για τους νεότερους και τους πιο γενναίους, και η επίσκεψη σε αυτό σηματοδοτούσε το πέρασμα στην ενηλικίωση. Εκείνοι που τολμούσαν να εξορμήσουν στο φαράγγι μέλημα είχαν τη συλλογή αβγών και νεοσσών του Αρκοπέζουνου και της Φάσσας για να τα προσφέρουν στις οικογένειες τους, καθώς και κηρήθρες τις οποίες έφερναν πίσω στο χωριό ως λιχουδιά.
Το μονοπάτι
Το μονοπάτι, το οποίο ξεδιπλώνεται από την παραλία της Τοξεύτρας, σου προσφέρει ένα ταξίδι στη φύση, την ιστορία και τον πολιτισμό. Ξεκινώντας από την παραλία της Τοξεύτρας, το τοπίο κατά τη διάρκεια της διαδρομής γίνεται όλο και πιο μαγευτικό, εξαιρετικό και υπέροχο.
Ο συνδυασμός των απόκρημνων βράχων, των περίεργων σχημάτων που δημιουργούν οι ογκόλιθοι, των κελαηδημάτων των πουλιών, των θάμνων με τα πελώρια κλαδιά αλλά και των λουλουδιών, της σιωπής που σπάει από τη βοή των ρυακιών και από το κουδούνισμα των κατσικιών, είναι κάτι το συναρπαστικό και το θεαματικό. Η διαδρομή είναι πραγματικά εντυπωσιακή μέσα σε αυτό το απίστευτο τοπίο, το οποίο σίγουρα θα σου χαρίσει ένα ξέγνοιαστο περπάτημα μακριά από τους θορύβους της πόλης και τη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Παρότι ο χρόνος της δημιουργίας του φαραγγιού δεν μπορεί να καθορισθεί με ακρίβεια, ωστόσο υπολογίζεται πως έχει δημιουργηθεί αμέσως μετά την ανάδυση της περιοχής από τη θάλασσα.
Το φαράγγι του Άβακα, αν και έχει επισημανθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, ευρύτερα γνωστό έγινε μετά τη δεκαετία του 1980, με αποτέλεσμα σήμερα να προσελκύει πάρα πολλούς ντόπιους και ξένους επισκέπτες . Στην παλαιότερη παρθενική του κατάσταση, μέχρι τα μέσα του 20ου αι. ο ποταμός του φαραγγιού ήταν γεμάτος από χέλια! Ο Άβακας, είναι μοναδικός για την Κύπρο εξαιτίας τόσο της γεωλογικής και οικολογικής όσο και της πολιτιστικής του αξίας.
Πώς να πάτε ?
Οδηγίες:
Στον δρόμο του Αγίου Γεωργίου, στην κατεύθυνση από την Πέγεια προς τον Άγιο Γεώργιο Πέγειας, ακολουθήστε την πινακίδα «Ακάμας» προς την αριστερή διχάλα του δρόμου. Μετά από 500 μέτρα, ακολουθήστε την πινακίδα «Χερσόνησος Ακάμα» προς τα δεξιά, στον δρόμο Πάφου – Ακάμα. Μετά από 1,5 χλμ. ο δρόμος μετατρέπεται σε χωματόδρομο. Μετά από 1 χλμ. στον χωματόδρομο, ακολουθήστε την πινακίδα «Φαράγγι του Άβακα» προς τα δεξιά. Μετά από ακόμη 500 μέτρα σε αυτόν τον χωματόδρομο, ακολουθήστε την πινακίδα «Φαράγγι του Άβακα» προς τα δεξιά. (Οι επισκέπτες μπορούν αν θέλουν να σταθμεύσουν εδώ και να ακολουθήσουν την εναλλακτική διαδρομή κατά μήκος της κοίτης του ποταμού – λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό θα προσθέσει ακόμα ένα χιλιόμετρο στο κάθε σκέλος της διαδρομής)
Μετά από περίπου 400 μέτρα, ο επισκέπτης θα ακολουθήσει την πινακίδα «Μονοπάτι Μελέτης της Φύσης «Άβακας» Φαράγγι Άβακας» προς τα αριστερά και θα φθάσει μετά από 100 μέτρα στον χώρο στάθμευσης τον οποίο διαχειρίζεται το Τμήμα Δασών. Εδώ σταθμεύουν υποχρεωτικά τα αυτοκίνητα και ο επισκέπτης συνεχίζει τη διαδρομή με τα πόδια.
